Seven Years and Three Weeks is a story from the book The Righteous by Jan Brokken. The book is about the incredible and still-unknown story of one of the largest rescue operations of the Second World War, by the Dutch consul in Kaunas, Jan Zwartendijk, who saved the lives of thousands of Jewish men, women and children. A rescue that was even more extensive and more complicated than Schindler's List. The Righteous is not only the story of the rescuer, but also of the rescued.

Set musically by Peter Vigh, Seven Years and Three Weeks is the story of the escape ofLeo and Bella Adler, who, with a visa issued by Consul Jan Zwartendijk, traveled the entire earth to find freedom: an exodus reminiscent of the Exodus from Egypt, a seven-year journey from darkness to light. In this work, mixed choir, saxophone quartet and narrator Jan Bokken are melded into an oratorio.

A stream of thoughts and memories passes us by in five movements: Meeting, Threat, Farewell, Flight andReunification. It's the story of two souls meeting, dividing and reuniting. Bella is pregnant, and can therefore not flee with Leo initially. The returning bisbigliandi represent the soul of this couple, floating throughout the world and looking for a home. Sometimes the choir sings the names of the cities where Leo and Bella meet or where they leave each other during their flight. 

Then we hear the songs that were sung at their wedding, the frightening words of an SS man that must have gone through their heads, or the sound of forced labor in a penal camp. When Bella and Leo get married, the wedding song Baruch Haba is heard, which is traditionally sung as a wedding couple enters the synagogue. 

When Bella is in a penal camp, the choir sings a text from the Haggadah used during the Passover, which mentions the Exodus. Also Shema Yisrael is quoted. Shema Yisrael/Hear O Israel (Deuteronomy 6:4-9) is an essential prayer in Judaism, recited in the morning and evening and before bedtime. Leo is far away, meanwhile, in Shanghai. 

The women's choir transforms into Bella in the fourth movement, while the male choir represents Leo. The couple's story symbolizes universal human suffering. The misery of the Jewish people and the hope for freedom from captivity are given a voice. At the closing, city names are heard again, literally all of the different visas in Leo and Bella’s passports.

 

NL

Zeven jaar en drie weken is een verhaal uit het boek De rechtvaardigen van Jan Brokken. Het  boek handelt over het ongelooflijke en nog altijd onbekende verhaal van een van de grootste reddingsoperaties uit de Tweede Wereldoorlog, van de Nederlandse consul in Kaunas, Jan Zwartendijk, die duizenden Joodse mannen, vrouwen en kinderen het leven redde. Een reddingsactie die nog veel omvangrijker en gecompliceerder was dan Schindler's List. In De rechtvaardigen wordt niet alleen het verhaal van de redder verteld, maar ook van de geredden. 

Zeven jaar en drie weken is het door Peter Vigh getoonzette verhaal van de vlucht van Leo en Bella Adler, die met een door consul Jan Zwartendijk verstrekt visum de ganse aarde over reisden om de vrijheid te vinden, een exodus die aan de Uittocht uit Egypte doet denken, een reis van zeven jaar vanuit de duisternis naar het licht. 

In dit werk worden gemengd koor, saxofoonkwartet en verteller Jan Brokken samengesmeed tot een oratorium.

Een stroom van gedachten en herinneringen trekt aan ons voorbij in vijf delen: Ontmoeting, Dreiging, Afscheid, Vlucht en Hereniging. Het is het verhaal van twee zielen die elkaar ontmoeten, uiteengaan en weerzien. Bella is in verwachting. Ze kan daarom aanvankelijk niet mee vluchten met Leo.

Terugkerend zijn de bisbigliandi die de ziel van dit echtpaar verklanken dat door de hele wereld zweeft en zoekt naar een thuis. Soms zingt het koor de namen van de steden waar Leo en Bella elkaar ontmoeten of waar ze zich tijdens hun vlucht begeven. Dan weer horen we de liederen die werden gezongen tijdens hun bruiloft, de beangstigende tekst van een SS-er die door hun hoofd moet hebben gemaald of het geluid van dwangarbeid in een strafkamp. Als Bella en Leo trouwen klinkt het bruiloftslied Baruch Haba, dat traditioneel wordt gezongen als een huwelijkspaar de synagoge inloopt. Als Bella in een strafkamp zit, zingt het koor een tekst uit de Hagada die wordt gebruikt tijdens de Pesach, waarin de Exodus wordt genoemd. Ook citeer ik daar het Sjema Jisra’eel.’ Sjema Jisra’eel: Hoor Israël (Deuteronomium 6:4-9) is binnen het jodendom een essentieel gebed, gereciteerd in de ochtend- en avond en voor het slapen gaan. Ver van haar verwijderd zit Leo, in Shanghai. Het vrouwenkoor transformeert in het vierde deel tot Bella, terwijl het mannenkoor Leo vertolkt. Het relaas van het tweetal staat symbool voor universeel menselijk leed. De ellende van het joodse volk en de hoop op vrijheid vanuit gevangenschap krijgen stem. Ter afsluiting klinken nogmaals alle stedennamen, letterlijk alle visa die in de paspoorten van Leo en Bella stonden.